Bazen öyle bir noktaya geliyorumki;

Bazen öyle bir noktaya geliyorumki; Bir çok şeyin adını koyamaz oluyorum. Dost...Düşman...Öfkem ve neşem hepsi birbirine karıştı. Net olan bir şey varki; Yumuşadıkca insanlar daha bir arsızlaşıp acımasızlaşıyo. İşte bu yüzden artık kabuğum daha sert. Attığım adımlar ürkek ve yavaş. Kalbimin anahtarı ise sadece samimiyetine inandığım dostlarıma !