Ağır ağır yürüyorum hayatın içinde,
Kimi zaman düşüyor, yaralanıyorum,
Kimi zaman yaralarımı sarıp, dağılan beni topluyorum.
Karanlık sokakları, göz yaşlarımla aydınlatıp, yanlız başına yürüyorum.
Gözlerimden akan yaşla ve yüreğimdeki acıyla
Tükettim umutlarımı yanlızlığın sokağında,
Yavaş yavaş, sessizce eriyorum, tükeniyorum...
Kimse bilmiyor ama ben ölüyorum...!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder