Yokluğuna pranga vurdular sanki, gülüşünde bir kelepçe... Somurtkan sevdalar kaldı bana, dudağımda adın, gözlerim ise pencerede... Gel artık aşkın başkentine, yüreğimin köşküne... Sıyır tüm hüzünleri, dindir gözümün ve gönlümün yağmurunu, doğur artık güneşi... Gel...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder