Sen Üzülme

Sen Üzülme. Ben en çok giderken severim; Gitmek zorundayken. Ellerini alamam ya yanıma. Gözlerini göremem ya hani. Bir de hayal ederken tenini, Gitmeye yakınken daha da severim. Beddua etmeden, Fakat teşekkür de etmeden; Öyle sabırlı öyle yaralı. Dişlerimi sıktıkça biraz daha severim. Korkma anlatmam sana uzun uzun. Bana nasip olmayan vakitlerini almam. Bilirsin sessizliğim geveze... Sustukça konuşur kalemim; Yazdıkça severim Ve SEN HİÇ BİLMEZKEN " DERİNLİĞİMİ "BEN KIYILARINDA BOĞULUR GİDERİM..!!